Het hek op het Laantje van Alverna nabij de Kloostermuur mag blijven staan, aldus het advies van de bezwarencommissie van de gemeente Bloemendaal. De commissie oordeelt dat het een ‘kruimelgeval’ is volgens het Besluit Omgevingsrecht BOR. En dat er dan mag worden afgeweken van het bestemmingsplan. De argumenten van Fietsersbond, Wandelnet en laanbewoner Claus zijn terzijde geschoven. Vladimir Mars (Wandelnet): “Buitengewoon opportunistisch is dit. In Bloemendaal is kennelijk alles geoorloofd.”

20 kantjes motivatie bezwarencommissie

In 20 kantjes A4 formuleert de bezwarencommissie recht wat krom is. Allereerst formuleert zij ‘het kruimelgeval’. In die gevallen mag van het bestemmingsplan worden afgeweken, maar “er dient gemotiveerd te worden dat het past binnen het gemeentelijk beleid”. Is daarop dan wel getoetst? Niets daarover. In 2011 stelde Bloemendaal de Structuurvisie vast. Het laantje staat daarin als een toe te voegen en te verbeteren fietsroute naar Heemstede.

Ja, er is afgeweken van het bestemmingsplan, maar “dat is een bevoegdheid van het college”. Nee, zegt de commissie tegen de hoogte van 1,50 m van het hek. Dat mag wel niet van het bestemmingsplan, maar de commissie las in de nota ‘Hekken en hagen in Bloemendaal’ dat een toegangshek 1,50 m mag zijn. Dus, dan mag het wel. Jurisprudentie? Welnee, dit is een ‘afwijkingsbesluit’ en dus dan zegt die jurisprudentie helemaal niks. En zo gaat het maar door. Vinden Wandelnet en Fietsersbond dat het hek niet voldoet aan de welstandnota? Dan moeten ze maar een deskundigenrapport overleggen.

De bezwarencommissie tikt het college wel op de vingers dat zij de belangen van wandelaars en fietsers onvoldoende inzichtelijk heeft afgewogen, te meer daar het college afwijkt van het bestemmingsplan. Maar de commissie vindt dat de eigenaren van het Laantje voldoende inzichtelijk hebben gemaakt dat er geen sprake is van een openbare weg. Dat is een vreemde kronkel, aangezien die kwestie helemaal niet aan de orde was in deze zaak.

Eigenaren: Hek voldoet niet

Tijdens de hoorzitting in september was de vergunningaanvrager (de bewoner van het Laantje van Alverna) beter op de hoogte over zijn eigen hek, dat wel 2 meter hoog is: “Het hek voldoet niet aan de welstand, niet aan de vergunning en het hek had verwijderd moeten worden”. Het hek is bedoeld als drukmiddel om de overweg dicht te houden. Hij vervolgde: “Bloemendaal heeft in 2013 per ongeluk de bestemming ‘verkeer’ gegeven aan het laantje, daarom mochten we van de gemeente een hoger hek bouwen, 30 cm hoger dan de vergunbare 1,20 meter”. De gemeente praatte recht wat krom was: “Die 30 cm extra, dat maakt toch niet uit? Je kan er toch niet door.”

Laantje open?

Op de vraag van dhr. Claus aan de laanbewoners of het laantje weer open zou gaan als de overweg dicht zou blijven, kwam er niet direct een positief antwoord: “Eerst kwamen er 10, 15 mensen per dag over het laantje, nu wel 100.” Het is dan ook een vrome wens van de gemeente Bloemendaal die zij schrijft aan bezwaarmakers: “De gemeente Bloemendaal is overigens voorstander van een oplossing, waarin het Laantje -binnen de gemeente Bloemendaal-, voor langzaam verkeer toegankelijk blijft, zoals het vroeger ook was.

” Als de gemeente wat wil, moet ze optreden, geen vergunning geven voor een hek.

Burgerlijke ongehoorzaamheid wordt beloond

De hele gang van zaken levert bij Wandelnet en Fietsersbond het beeld op dat burgerlijke ongehoorzaamheid in Bloemendaal wordt beloond. Je begint met het neerzetten van een hek van 2 meter hoog, dwars over een weggedeelte met de bestemming ‘Verkeer’. Als de wethouder dan zegt dat dit niet mag, dan vraag je een vergunning aan voor een erfafscheiding van 1,50 meter hoog, hoewel een erfafscheiding volgens het bestemmingsplan hooguit 1,20 meter hoog mag zijn. “Geen probleem”, laat de gemeente dan weten. “Eigenlijk zou de bestemming in plaats van ‘Verkeer’ ook best die van ‘Tuin’ kunnen zijn geweest. En dan was een hoogte van 1,50 meter geen probleem. Dus we geven een vergunning voor een hek van 1,50 meter hoog.” Als er vervolgens tegen de vergunning bezwaar wordt aangetekend met als een van de gronden dat er geen sprake is van een erfafscheiding en dat het hek er helemaal niet mag staan, dan stelt de gemeente doodleuk: “Weet je wat? We noemen het geen erfafscheiding, maar een bouwwerk geen gebouw zijnde. En dat mag 3 meter hoog zijn.” Dat verhaal gaat niet op aldus de commissie bezwaar, maar zij weet een andere ‘uitweg’: “Het is een kruimelgeval en dan mag afgeweken worden van het bestemmingsplan.” De rechtsbescherming die van een bestemmingsplan hoort uit te gaan wordt op deze manier stap voor stap volledig uitgehold.

Formeel is dit nog niet de definitieve beslissing op bezwaar. We hopen dat het college een beter oordeel over deze zaak heeft en van het advies van de bezwarencommissie zal afwijken. In dat geval zullen we geen beroep hoeven in te stellen.